Scenariusz zajęć
Data: 16.11.2024
Temat: „Ja i moje emocje”
Nauczyciel prowadzący: Angelika Katarzyna Rogalska
Pomoc nauczyciela: Barbara Dorota Lubiecka
Grupa wiekowa: 3-4 lata
Czas trwania: 9:30-11:50
Cele główne:
– Wspieranie rozwoju emocjonalnego i społecznego oraz rozwijanie inteligencji emocjonalnej
Wspomaganie rozwoju intelektualnego i emocjonalnego. Modelowanie pozytywnych postaw i zachowań społecznych.
Cele operacyjne:
Dziecko:
- Uczy się rozpoznawać i nazywać emocje
- Rozwija wrażliwość emocjonalną i empatię
- Akceptuje własną emocjonalność
- Rozwija umiejętność wyrażania i rozładowywania emocji w sposób akceptowany społecznie
- Potrafi adekwatnie reagować na emocje innych
- Używa słów proszę, przepraszam, dziękuję
- Poprawnie dokonuje analizy i syntezy sylabowej
- Uczestniczy w zabawach ruchowych
Formy pracy:
- zbiorowa, indywidualna
Metody pracy:
- obserwacja, pokaz, zadań stawianych dziecku, burza mózgów, pogadanka, rozmowa kierowana
Środki dydaktyczne:
- gitara, papierowe pacynki postaci z wiersza, ilustracje przedstawiające przedmioty zaczynające się na literę „E”, mąka ziemniaczana, woda, miseczki jednorazowe, balony, włóczki, flamastry, kredki,
Przebieg zajęć:
- Piosenka na powitanie
Witamy się klaskaniem,
klaskaniem, klaskaniem,
Witamy się klaskaniem,
Raz, Dwa, Trzy.
- Witamy się bębnieniem,
- Witamy się tupaniem,
- Witamy się buziakiem,
- Witamy się machaniem.
- Rozmowa wprowadzająca
Jak się czuję i dlaczego? - Jakie znamy emocje?
Nauczyciel pokazuje obrazki z emocjami. Rozmowa kierowana - “Kostka uczuć” – zabawa dydaktyczna.
Dzieci rzucają do siebie kostką, osoba, która ja otrzyma stara się nazwać konkretną buzię, która jej wypadła po rzucie, a następnie pokazujemy tą emocję mimiką twarzy. - Zabawa Start rakiety
Zamieniamy się w rakietę, która wyrusza w podróż! Najpierw delikatnie uderzamy palcami w podłogę, coraz bardziej przyśpieszając, nagle uderzając całymi dłońmi. Wstajemy, klaszczemy dłońmi, i zaczynamy tupać nogami coraz szybciej i głośniej. Tworząc rakietę wyciągamy ręce w górę, ruszamy się swobodnie, a następnie lądujemy na podłodze. - Słuchanie wiersza „Naprawimy misia”
Kto misiowi urwał ucho?
No, kto? – pytam. Cicho, głucho…
Nikt się jakoś Nie przyznaje.
Może jechał miś tramwajem?
Może upadł, biegnąc z górki?
Może go dziobały kurki?
Może Azor go tarmosił, urwał ucho, Nie przeprosił?
Igła, nitka, Rączek para.
Naprawimy Szkodę zaraz!
O już sterczą uszka oba.
Teraz nam się miś podoba!- Rozmowa na podstawie wiersza:
– Kto mógł urwać ucho misiowi?
– Co zrobić, żeby uniknąć konfliktów?
– W jaki sposób można prosić o zabawkę? - E jak emocje
– Zadania z obrazkami (nazywanie, synteza, analiza głoskowa)
– Jak wygląda E, co przypomina
– Rysowanie E palcem w powietrzu, na podłodzie, na ścianie, na plecach nauczyciela, nauczyciel rysuje na plecach ucznia… - Rysujemy nasze emocje
Dzieci dostają wydrukowane kontury twarzy, na których rysują wybrane przez siebie emocje. - Przerwa
- Ćwiczenia ortofoniczne Śmiejemy się.
Kiedy gra muzyka, dzieci chodzą po sali. Gdy muzyka milknie, N. woła: ho, ho, ho, dziewczynki odpowiadają: hi, hi, hi, a chłopcy: he, he, he. Potem wszyscy: ha, ha, ha. Powtarzamy to ćwiczenie kilkukrotnie. - Teatrzyk- wiersz
Słuchanie wiersza S. Karaszewskiego „Magiczne słowa trzy”:
Na podwórku siedzi ptak (szpak) i do chłopca mówi tak:
„Są magiczne słowa trzy, słowa te wnet poznasz ty.
Każde ma niezwykły dar, każde kryje w sobie czar.
Ten kto ma oliwę w głowie, niechaj słowa te wypowie,
a kto wodę ma w rozumie, słów tych nigdy nie zrozumie!
Oto słowo pierwsze: „proszę”, sprzedam ci je za dwa grosze.
Drugie słowo to „przepraszam”, żal i skruchę nim ogłaszasz.
Trzecie słowo to „dziękuję”, którym wdzięczność okazujesz.
Gdy wypowiesz słowa trzy, każde się otworzą drzwi
I na twarzach wszystkich ludzi życzliwości uśmiech wzbudzisz.
Słowa trzy – to tak niewiele, byś był wszystkich przyjacielem.
Dar grzeczności, uprzejmości w twoim sercu niech zagości!
Po to słowa te ci dałem, aby szczęście ci sprzyjało.
Gdy cię prześladuje pech, użyj magii słów tych trzech!”
Mówił tak czarodziej ptak i odleciał. Mądry ptak.
Może tu powróci znów i nauczy nas nowych magicznych słów?Pytania do tekstu:
– Jakie są 3 magiczne słowa?
– Kiedy używamy słowa „Przepraszam”?
– Kiedy używamy słowa „Dziękuję”?
– Kiedy używamy słowa „Proszę”? - „Magiczne słowa”- zabawa ruchowa.
Dzieci biegają swobodnie po sali w rytm muzyki, na przerwę w muzyce wykonują podany przez nauczyciela gest:
DZIĘKUJĘ – podają sobie dłonie
PRZEPRASZAM – opuszczają głowę na znak skruchy
PROSZĘ – wskazują ręką - Kolory emocji
Dzieci dostają podzieloną na 4 pola kartkę. W każdym polu jest ikona przedstawiająca emocję. Dzieci kolorują pole takimi kolorami, jakie kojarzą im się z danymi emocjami. - Taniec emocjami
Dzieci tańczą dopasowując taniec do obrazka przedstawiającego emocje. - Gniotek
Do balona wsypujemy mąkę ziemniaczaną. Zachęcamy dziecko do zgniatania, kiedy czuje złość, aby zniwelować swoje napięcie. - Połóż gniotka…
-Na głowie, na dłoni, na kolanie, pod krzesłem, na krześle, na stole, pod stołem - Ciecz nienewtonowska
Dzieci mieszają wodę i mąkę ziemniaczaną. Bawią się cieczą nienewtonowską- uderzają, zanurzają palce, próbują wyłowić mąkę na papier. - Podsumowanie zajęć na dywanie
- Piosenka na zakończenie